Vandaag is er veel wind. Het is 23 graden Celsius. Er is geen wolkje aan de hemel en de koppen staan op het water. De vissersboten blijven maar liever aan de kant. Het haventje van Cruzinha is momenteel een wasmachine en de golven gutsen over de kade.
Vele vrienden vragen zich af wat wij heel de dag doen. Wel, eenvoudig gezegd, onze dagen zijn goed gevuld en soms te kort. Wat wij vroeger deden op één dag doen wij nu op twee of meerdere dagen. Wij zijn volledig geacclimatiseerd en wij zitten in de flow van Kaapverdië. Er is nergens haast bij en alles komt op zijn tijd. De gejaagdheid is volledig weggevallen.
Momenteel is het twee uur later dan in België en binnenkort, wanneer het zomeruur in voegen treedt, wordt het 3 uur verschil.
’s Morgens staan wij op om 7 uur want dan starten de werken en nog eens omdraaien lukt niet meer. Alleen op zondag kan je uitslapen. Maar dan zijn er twee sloebers, onze straathondjes Simba en Boo, die moeten uitgelaten worden. ’s Morgens is het zo mooi en rustig met een tasje verse thee genieten wij van het uitzicht. Stilletjes aan maken wij ons klaar voor de dagtaken.
Ons project is op 15 januari 2021 van start gegaan. Projart, onze aannemer, heeft Sandro en zijn team aangesteld om de werken uit te voeren. Zij wonen allemaal in Cruzinha en dat vinden wij belangrijk dat de lokale bevolking de werken uitvoert.
Ook ons team dat de tuin aanlegt en ons huis poetst, woont in Cruzinha. Ze werken allemaal hard en wij begeleiden mee. Wij moeten alles goed in het oog houden want voor je het weet doen zij het op een andere manier dan zoals wij het gevraagd hebben. Dat is dus al één van onze taken.
Guy helpt ook bij het herstellen van machines en gereedschap. Zij werken dikwijls met oude toestellen en af en toe valt er wat in panne. Of er moeten planken gezaagd worden en alleen wij hebben een afkortzaag of een cirkelzaag. Onze oude wagen is voor Guy ook een uitdaging en het geeft altijd voldoening wanneer de reparatie is uitgevoerd, al zijn het soms MacGyver toestanden.
Ik houd mij vooral bezig met ontwerpen, foto’s maken, administratie en poetsen. De honden uitlaten en in de tuin werken hoort er ook bij.
Voordat je het weet is het 17 uur en dan maken de arbeiders zich klaar om naar huis te gaan.. Soms krijgen ze voor hun vertrek een grogue van het huis. Dat is een drankje dat gemaakt is van suikerriet en wordt in kleine glaasjes geschonken.
Om 18 uur is het onze aperitief-tijd. Dat is altijd genieten. Guy kruipt achter het fornuis om het avondeten voor te bereiden.
Tijdens de winter gaat de zon onder rond 19 uur. Ze verstopt zich achter de bergen, laat een knal oranje gloed achter en dat geeft steeds een prachtig beeld. Tijdens de zomermaanden gaat de zon iets later onder en verdwijnt dan ln de oceaan.
Rond 20 uur kijken wij naar Belgische programma’s. Het internet is hier nog niet optimaal, dus af en toe valt het beeld uit. Een klein beetje België klinkt hier ’s avonds door de huiskamer.
Vanaf 21 uur gaan wij slapen. Wij zijn dan meestal bekaf en vallen direct in slaap. s'Nachts hoor je enkel in de verte de golven die breken en voor de rest is het hier muisstil. Geen verkeer, geen kraaiende hanen, geen blaffende honden, niets ...
Uiteraard zijn wij ook dikwijls onderweg om boodschappen te doen of dossiers in orde te brengen. Wij rijden ongeveer op drie kwartiers naar de dichtstbijzijnde stad Ribeira Grande waar de meeste winkels aanwezig zijn. Voor bouwmaterialen of voedingswaren die niet te verkrijgen zijn op Santo Antão, varen wij naar Mindelo, op het andere eiland São Vicente. De totale reistijd bedraagt dan 3 uur, wat goed meevalt voor een dorpje dat op het einde van het eiland (de wereld) ligt.
Comments